Reisverslag Zuid-Tirol

In 2019 gingen wij op vakantie naar Zuid-Tirol in Italië. Het was ons tweede bezoek aan dit indrukwekkende gebied. Hieronder tref je een reisverslag van onze belevenissen met veel persoonlijke tips en foto's. Ga jij binnenkort op vakantie naar Zuid-Tirol? Lees dan zeker dit verslag!

De mooiste route naar Zuid-Tirol

Vandaag zouden we arriveren in Zuid-Tirol, Italië. Ons vertrekpunt was Oostenrijk, waar we vanuit Nederland naar toe gereden waren. In Oostenrijk hadden we al twee leuke dagen doorgebracht in het prachtige dorpje Achenkirch. Wil je weten hoe dat ons beviel? Lees dan ons reisverslag en review van Hotel Das Kronthaler in Achenkirch.

De zon scheen en het beloofde een mooie dag te worden. En om dan met een cabrio door de bergen te rijden, dat is echt dubbel genieten! We besloten snelwegen te vermijden en om enkel binnenwegen te rijden. De navigatie vertelde ons dat we vanaf Oostenrijk er ongeveer drie uur over zouden doen om naar Zuid-Tirol te rijden. Vanaf begin af aan was de route schitterend! Van het ene mooie uitzicht naar het andere mooie uitzicht, we bleven genieten. De zon op onze bol, de klanken van onze favoriete muziek uit de radio en dan deze omgeving, dat is nog eens vakantie.

Brennerpas

We wilden het liefst de Brennerpas vermijden, daar kan het soms druk zijn. En omdat we bij het kiezen van de route hadden ingevoerd snelwegen en tolwegen te vermijden reden we niet over de Brennerpas maar over de Brennerstrasse, een route waarbij je via leuke bergwegen en bergdorpjes de drukte achter je laat.

TIP! Brennerstrasse is geen tol betalen!
Als je kiest voor de Brennerstrasse in plaats van de Brennerpas dan hoef je geen tol te betalen en de route is veel mooier om te rijden. Let op dat deze route niet in de winter te rijden is.

Vervolgens reden we via de bergpas Penserjoch door- en over de toppen van de bergen, een zeer indrukwekkende omgeving. Het toeval wilde dat er deze dag ook een wielertocht over deze bergpas passeerde. Leuk om te zien, en wat een knappe prestatie van de wielrenners om zoveel kilometers te klimmen.

Nieuwe 'eerste indruk' hotel

Rond 14.00 arriveerden we bij onze eindbestemming, Hotel Pfösl in Nova Ponente (Deutschnofen). Het ontvangst was hartelijk. We verbleven hier vier jaar geleden ook al en sindsdien had het hotel een grote verbouwing ondergaan. Destijds was er nog geen uitgebreide wellness hoewel we toen wel in een bubbelbad met uitzicht op de bergen hadden gezeten. Sinds twee jaar was het hotel flink uitgebreid met een prachtig wellnesscenter. Na een glas prosecco als welkomstdrankje gingen we naar onze kamer.

Het 4-sterren Hotel Pfösl in Nova Ponente heeft een prachtige ligging.

We hadden kamernummer 405, een ruime suite met zitje en terras. Het hele hotel heeft als thema natuur en dat zie je ook terug in de kamers. Er zijn veel houten elementen en de kamer die we hadden was luxe met toilet en bidet, een badkamer met bad en douche en inloopkast waar je je spullen kwijt kon. Een prachtige kamer! Nadat we alles hadden uitgepakt wilden we het nieuwe gedeelte van het hotel wel eens zien, op naar het zwembad en de wellness.

Waardering: 9.2

Tip! Hotel Pfösl

Met vele plezier kijken wij terug op onze vakantie in Hotel Pfösl. Het ontvangst was hartelijk en met een glas prosecco als welkomstdrankje begon deze vakantie meteen al feestelijk. We voelden ons er meteen weer thuis. De schitterende omgeving, prachtige kamers, de heerlijke gerechten die in de keuken met liefde worden bereid, het vriendelijke personeel: alles klopt er. En dan is er ook nog eens een geweldig nieuw wellnesscenter met diverse sauna's, heerlijke bedjes en een infinitypool. Wij komen hier zeker terug!Meer info & Boeken

Wellness in het hotel

Wow, een infinitypool met uitzicht op de bergen, wat een plaatje! Het duurde niet lang of we lagen in het zwembad. Het water was lekker van temperatuur. Wat een beleving om hier te zwemmen. We besloten nog een kijkje te nemen in de ‘Nature Spa’. Het was misschien wel de fijnste plek van het hotel. Er waren diverse sauna’s met verschillende temperaturen en meerdere rustruimtes. Deze waren niet massaal en groot maar er waren meerdere knusse ruimtes met bedjes met heerlijk zachte dekens en vachtjes. Hier zou ik wel een uurtje willen dutten na deze reis. Er was zelfs een ruimte met vers geurend hooi met kussens en dekens zodat je lekker zacht in het hooi kon liggen, wat een geweldige ruimte!

Fantastische keuken

Zoals ik al eerder noemde waren we hier vier jaar geleden ook en wat ons daarvan het meest is bijgebleven is de schitterende omgeving en de geweldige keuken. Destijds verwende chef Markus ons dagelijks met heerlijke Italiaanse gerechten, werkelijk een genot! En toen we dit jaar weer zochten naar een hotel in Zuid-Tirol en we zagen op de website dat Markus nog altijd de scepter zwaaide in de keuken besloten we meteen dat we weer terug gingen naar dit hotel. En ook de eerste avond was het diner weer verrukkelijk. Wat ons betreft verdient het restaurant van dit hotel een Michelin-ster. We hebben nog nooit zo verfijnd en lekker gegeten.

Dag 2: Wat een ontbijt...

We werden al vroeg wakker, vandaag hadden we leuke plannen. Natuurlijk begonnen we de dag met een ontbijt. En wat voor een ontbijt. Er was een verrukkelijk ontbijtbuffet en er was wel zó veel keuze uit lekkere dingen! Zo lagen er diverse soorten verschillende vers geurende broodjes. Uiteraard met een riante keuze uit beleg. En wilde je boter op je brood dan had je keuze uit maar liefst twaalf soorten boter. Dan waren er ook nog verschillende soorten muesli, noten, zaden, lactose vrije producten, glutenvrije producten, veganistische producten, een thee-buffet, en verschillende soorten koffie. En wat dacht van een kaart met daarop allerlei soorten gebakken eieren en crêpes? En had je dan nog trek dan waren er ook nog zoete broodjes, cakejes en chocolade croissants. En omdat we vandaag een flinke wandeling zouden maken lieten we het ons goed smaken.

De wandeling naar Maria Weissenstein is vanaf Nova Ponente goed te doen.

Wandeling naar Maria Weissenstein

We kozen voor een route die niet al te moeilijk zou zijn. In Nederland heb je nu eenmaal niet heel veel de gelegenheid om te oefenen met wandelen in de bergen. En tja, dat is toch wel even wat anders dan wat wij zijn gewend in ons vlakke landje. Dus kozen we voor een wandeling naar Maria Weissenstein. Dit is één van de bekendste kerken in deze streek en een populair bedevaartsoord. Nu zijn we zelf niet gelovig maar de route er naar toe beloofde prachtig te zijn. Bovendien konden we bij ons hotel starten met de wandeling, voor ons voldoende reden om voor deze tocht te kiezen.

Via de weg bereikten we al snel een wandelpad dat ons door de bossen leidde. In het begin hoorden we de auto’s nog wel maar al vrij snel waren de fluitende vogels het enige geluid dat we nog hoorden. Het leek wel of we weg waren van de hele bewoonde wereld. Tijdens het lopen fladderden er vlinders in alle kleuren van bloem naar bloem en soms bleven ze zelfs even voor ons zitten zodat we een foto konden maken. Zie de foto hieronder.

We zagen onderweg naar Maria Weissensteinde de mooiste vlinders en bloemen.

We passeerden een klein stroompje water wat later een steeds sterker stromende beek werd, het geluid van het stromende water in deze weelderig groene omgeving was rustgevend. Af en toe wandelden we tegen een helling op, dan weer daalden we een stukje maar zo zoetjes aan werden de hellingen toch wel zwaarder en steiler. De temperatuur steeg ook snel en het beloofde deze dag 30 graden Celsius te worden. Gelukkig hadden we er rekening mee gehouden met onze kleding en we hadden voldoende water bij ons.

Na nog eens een flinke klim ging het pad verder via een groene bergweide. Plotseling sprong er een hert voor ons weg, wat een mooi dier! Het was vast geschrokken van ons. Na nog ongeveer twintig minuten wandelen bereikten we Maria Weissenstein. We zijn zelf niet gelovig maar het was wel een fraaie kerk om te zien. Je kon ook zien dat het een toeristische plek was, er waren parkeerplaatsen, een bushalte en bankjes om te zitten. Gezien onze zomerse outfit, een korte broek en een hemdje, vonden we het niet gepast om de kerk binnen te gaan. Na een korte pauze begonnen we aan de weg terug naar ons hotel. Eenmaal terug bij ons startpunt hadden we tien kilometer gelopen. Hoewel de tocht niet heel zwaar was hadden we toch weer trek gekregen, het was maar goed dat er weer een lunch voor ons klaar stond.

Lunch

Zoals ik al eerder schreef waren we onder andere voor de uitstekende keuken teruggekeerd naar dit hotel. En dat gold ook voor de lunch. Er was een uitgebreid saladebuffet met daarbij weer keuze uit verschillende broodjes, soep, pasta etc. En wat misschien nog wel het lekkerste was, heerlijke appeltaart en cakejes. Vakantie is toch ook een beetje feest!

Panoramaroute

Na de lunch maakten we nog een korte wandeling. Korter dan de ochtend maar zeker niet minder mooi. We namen de zogenaamde panoramaroute, die ook bij het hotel begon. Deze route leidde ons via de groene bergweides naar één van de mooiste vergezichten die we ooit hadden gezien. De groene weilanden en heuvels, daarachter de dennenbossen en groen begroeide bergen en daarachter weer de grillige lichtgrijze toppen van de echt hoge bergen hier in de Dolomieten, wat een schitterend plaatje!

We hebben veel gewandeld in Zuid-Tirol. Zoals je ziet is de omgeving fantastisch!

Diner

Na ’s middags nog even een verfrissende duik te hebben genomen in het zwembad verheugden we ons ’s avonds weer op het diner. We startten met een salade, gevolgd door een heerlijke groentesoep. Daarna een met vis gevulde cannelloni met tomaatjes als tussengerecht. Vervolgens een heerlijk gevulde springrol en als dessert en tevens het hoogtepunt van het diner: tiramisu met advocaat-ijs, aardbeien en blauwe bessen. Verrukkelijk! De smaken zijn hier zo vol en puur en de gerechten zijn zo mooi in balans. Na het diner kwam ook aan deze dag weer een eind.

Dag 3: Klimmen in Obereggen

Vanuit ons hotel hadden we uitzicht op een prachtig berglandschap. Groen beboste hellingen met daarboven grijze, grillige bergtoppen. En ook vandaag weer daarboven een strak blauwe lucht met een warme zon. Op onze hotelkamer lagen verschillende boekjes met leuke dingen die je in de omgeving kunt doen en we zagen dat de plaats Obereggen op nog geen vijftien kilometer afstand van ons hotel was.

Obereggen is in de winter in trek als wintersportplaats, er zijn verschillende skiliften en er komen dus ook meer toeristen. In de zomer is het een populaire wandelplaats. Er zijn diverse wandelroutes en je kunt er alvorens je gaat wandelen eerst met de skilift naar boven.

Latemarium uitzichtpunt

Nadat we onze auto geparkeerd hadden liepen we naar de skilift. Een retourticket naar het eindpunt op 2096 meter kostte €14,50 en nadat we de kaartjes hadden gekocht namen we de lift naar boven. Boven aangekomen was een restaurant en het startpunt van diverse wandelroutes. We wilden in elk geval naar het Latemarium uitzichtpunt, daar had je een 360 graden uitzicht over de weidse omgeving. We hoefden niet lang te lopen voor we het uitkijkpunt bereikten. Echt weer één van de vele hoogtepunten van deze vakantie, wat een uitzicht!

Latemarium uitzichtpunt bij Obereggen.

Halen we de top... of niet?

Omdat wij wel van een fysieke uitdaging houden besloten we de route ‘Zur Latemarhüte’ te lopen. We wisten niet heel goed waar we uit zouden komen maar we zouden wel zien. En ach, we konden altijd nog omkeren. Het begin van deze route zag er al zo spectaculair uit. Hij bleek naar de hoge grillige grijze toppen te gaan, dezelfde toppen die we altijd zagen vanuit onze hotelkamer.

En wat een klim! Er stond al aangegeven dat de route wel voor gevorderde en geoefende wandelaars waren. Nu zijn we beiden wel getraind en sporten we meerdere keren per week dus conditioneel zou dit geen probleem op hoeven leveren dus vol goede moed begonnen we aan de tocht. In kilometers was het niet zo’n grote afstand ware het niet dat alle meters die we liepen alleen maar steil omhoog gingen. Dit was een behoorlijke uitdaging.

Het was warm weer en de lichamelijke inspanning zorgde voor flink wat zweet. Het fenomenale uitzicht over de toppen van de bergen was echter zo mooi dat we er toch van konden genieten. Soms was het best oppassen en er waren wel gevaarlijke passages bij. Soms vol met losse keien zodat je over de keien rolde en bijna uitgleed. Een andere keer klommen we langs zo’n steile helling dat er een stalen kabel langs gespannen was zodat je jezelf er aan moest vasthouden. Een enkele keer durfde ik amper meer naar beneden te kijken. Het pad was dan zo smal en de afgrond zo diep, gewoon eng!

De route 'Zur Latemarhüte' bij Obereggen is mooi maar wel behoorlijk zwaar om te lopen.

Nadat we ruim anderhalf uur hadden geklommen besloten we dat het toch verstandiger was om nu om te keren. Als we voor ons keken moesten we een breed gebied met ijs over klauteren voor we nog verder konden. Daarbij hadden we wel voldoende drinken bij ons maar geen eten en omdat we niet precies wisten waar we uit zouden komen vonden we terug gaan de verstandigste beslissing. Deze route zouden we beslist nog een andere keer helemaal wandelen maar dan wel goed voorbereid en met voldoende eten in onze rugzak.

Tip! Neem genoeg eten en drinken mee!
Als je gaat wandelen in de bergen neem dan voldoende drinken en eten mee. Wij hadden ons niet goed voorbereid voor de wandeling Zur Latemarhüte en moesten daarom de beklimming helaas beëindigen.

De terugweg verliep probleemloos en na weer een uur dalen stonden we weer bij het 360 graden uitzichtpunt. Na nog een kwartiertje wandelen waren we weer bij de lift die ons naar beneden bracht.

Vanaf Oberholz op 2096 meter hoogte maak je de mooiste wandelingen.

We waren moe maar voldaan en klaar voor de lunch. Na de lunch liepen we nog een korte panoramaroute van vijf kilometer die ook weer wonderschoon was. Het was deze middag zo’n 32 graden Celsius en na onze wandeling bezochten we de wellness van het hotel om lekker te ontspannen. Heerlijk na zo’n actieve dag!

Dag 4: Bezoek Nova Ponente

Na al deze dagen hier te zijn geweest hadden we eigenlijk nog geen idee van hoe het plaatsje Nova Ponente er uit zag. Reden genoeg om ‘ons dorp’ te verkennen. Het was slechts twintig minuten wandelen vanuit ons hotel. Het zou wederom een warme dag worden dus we besloten het rustig aan te doen.

Deze regio van Italië lijkt eigenlijk wat meer op Oostenrijk dan Italië. Er wordt een soort van Duits gesproken en bijna geen Italiaans en alles staat in het Italiaans en Duits aangegeven. Ook de plaatsnaamborden. En ook in Nova Ponente was dat het geval. De Duitse benaming voor Nova Ponente is Deutschnofen.

Het kerkje in Deutschnofen.

Mensen die we tegenkwamen begroetten ons in het Duits. Hoewel er best wat vakantiehuizen, appartementen en pensions in Nova Ponente zijn bleek het verder niet echt toeristisch. Er waren wel een aantal restaurants en een pizzeria maar daar hield het dan ook wel op. Op wat banken en lokale supermarkten na was er niet heel veel te beleven. Het was rustig op straat. Af en toe passeerden er wat toeristen op mountainbikes en wandelaars, bij het bejaardentehuis wandelden wat bejaarden. Ze hadden geen haast meer en we vroegen ons af of ze na al die jaren nog steeds zo zouden genieten van deze mooie omgeving als wij.

Wandelroute de Platten

Zodra we het dorp uitliepen zagen we al weer bordjes met wandelroutes en we besloten toch weer een route nemen. De route ‘Platten’ zou slechts een half uurtje duren, hij leek richting ons hotel te gaan dus waarom niet? Het pad leidde ons al snel het bos in en dat bleef ook voor een groot gedeelte van de wandeling. Hoewel de temperatuur inmiddels dertig graden Celsius had bereikt bracht het bos ons een heerlijke verkoeling. Na ongeveer anderhalf uur waren we weer bij het hotel, we hadden weer een mooie ochtend gehad en hadden weer trek in de lunch.

Wandelroute de Platten bij Nova Ponente is een echte aanrader!

Ultieme ontspanning: sauna's, zwembad en bedjes

’s Middags bezochten we de wellness van het hotel. Eerst namen we een verkoelende duik in het zwembad. Als je naar het einde van het bad zwom kon je heerlijk in de zon over de rand van het zwembad hangen. Je keek dan uit over de bergen, wat een geweldige plek voor zo’n infinity-pool! Vervolgens de spa. Het was niet druk, er waren slechts enkele mensen. Er was een ruime keuze uit sauna’s. De sauna’s hadden verschillende temperaturen en een aantal sauna’s hadden zelfs een groot raam met uitzicht op de bergen. Dat waren nog eens echte panorama-sauna’s! Omdat het buiten tropisch was kozen we voor de vijftig graden Celsius sauna.

Na de koude douche om af te koelen namen we wat te drinken. Er stond een schaal met gedroogd fruit waar je wat uit kon scheppen, heerlijk zoet! Er zijn in de wellness van het hotel verschillende rust- en relaxruimtes. Allemaal zien ze er even aantrekkelijk uit en ik zou elk bedje wel even willen uitproberen maar we kozen voor het hemelbed met waterbed. Wow, heerlijk om hier te dobberen en al snel dommelden we even in. Een welkome ontspanning na een paar actieve dagen.

Conclusie

Dit was onze laatste dag in Hotel Pfösl en Nova Ponente. Hoewel het plaatsje zelf niet zo heel veel te bieden heeft als je bijvoorbeeld van uitgaan houdt is het wel een paradijs voor natuurliefhebbers. Zeker als je van wandelen en/of mountainbiken houdt. Wij gingen in de laatste week van juni en het is hier dan helemaal niet druk. We willen Zuid-Tirol nog zeker verder gaan ontdekken dus we komen hier nog zeker terug!

Hotels Zuid-Tirol

Of je nu gaat om te wandelen in de bergen of voor wintersport, bij Booking.com tref je het grootste aanbod hotels, appartementen of vakantiehuizen!

Direct boeken!

Wintersportvakanties

Wintersport in de Dolomiten? Bij TUI vind je een uitgebreid aanbod aan wintersportvakanties inclusief skipas!

Direct boeken!

Zomervakanties

Maak onvergetelijke wandelingen in de schitterende natuur van de Zuid-Tirol! Boek een zomervakantie met of zonder vlucht bij de VakantieDiscounter!

Direct boeken!

Vakantiehuizen

Ben jij op zoek naar een leuk vakantiehuis midden in de natuur van Zuid-Tirol en de Dolemieten? Bekijk de vakantiehuizen bij Natuurhuisje.

Direct boeken!